Söndü söndü mumlar söndü
Söndü söndü düşler söndü
Söndü söndü umutlar söndü
Söndü söndü…?
Ne söndü sanırsınız canlar,
Söndü söndü çocukluğum söndü.
Büyüdük bizler,
Kaybolduk şehirde,
Unuttuk gülmeyi.
Kırıldı kırıldı dallar kırıldı
Kırıldı kırıldı hayaller kırıldı
Kırıldı kırıldı kalpler kırıldı
Kırıldı kırıldı…
Ne kırıldı sanırsınız dostlar
Kırıldı kırıldı içimiz kırıldı
Belki de en çok biz kırıldık.
Düştü düştü yaprak düştü
Düştü düştü yağmur düştü
Düştü düştü gözyaşı düştü
Düştü düştü…?
Ne düştü sanırsınız kardeşler,
Düştü düştü maskeler düştü.
Yitik Zamanlar Serenadı
Bir yanıt yazın