Yitik Zamanın Sandalı

Yosun kokulu anılar kıyısında,
Beklerim, gelmeyen bir baharı.
Rüzgarla savrulur eski bir şarkı.

Saatler durulur, gölgeler uzar,
Denizin tuzlu nefesi yüzüme çarpar.
Kaybolmuş bir resmin solgun renkleri,
Çocukluğumun izleri silinir yavaşça.
Unutulmuş bir mektup, satırları silik,
Yitik zamanın sandalı, uzaklara doğru.
Umutsuzluğun şarkısı, sessizce yankılanır.

Hatıraların labirentinde kaybolmuş bir ruh,
Her köşe başında bir pişmanlık, bir acı.
Gözlerimde biriken yaşlar, tuzlu bir deniz olur.
Güneş batarken, içimde bir karanlık çöker.
Gelecek belirsiz, geçmiş bir yük omuzlarımda.
Yalnızlığın soğuk nefesi ensemde dolaşır durur.
Beklemek, tükenmeyen bir çile, bitmeyen bir azap.
Kumsalda izlerim silinir, rüzgar eser usul usul.
Yitik zamanın sandalı, sonsuzluğa doğru yol alır.
Ve ben, kıyıda yapayalnız, beklerim, boşuna beklerim.