Yitik Zamanın Gölgesi

Nasıl da değişti her şey sessizce,
Bir yaprak düşerken dallarından.
Daha dün çocuktuk sanki,
Koşar oynardık sokaklarda,
Yüzümüzde güneşin ışıltısı.
Şimdi aynada solgun bir yüz,
Hatıralar birer birer canlanıyor.
Yarın çok geç olacak sanki,
Yarın pişmanlıklar saracak içimizi.
Daha başlamamışız yaşamaya,
Anılar dün bir, bugün bin parça.
Sakın erteleme sevmeyi,
Belki yarın hiç olmayacak.
Belki de dün çoktan bitti.
Savaşın izleri silinmez içimizde
Yarınlar vardır umudumuz.