Yitik Zaman İzi

Gün biter, diner içimde telaş,
Eskimiş sandıklardan çıkar hatıralar.
Bir talih kuşuydu belki konan omuzuma,
Şimdi yorgun kanat sesi duyulur uzakta.
Yollar vardır, dönülmez artık;
Renkler solgun bir tablo çizer;
Geçmişin izi silinir yavaşça.
Hele o şarkılar, hele o şarkılar,
Her bir notasında ayrı bir hüzün!..
Gün olur, düşerim kendi içime;
Gün olur, ararım kayıp gülüşleri,
Gün olur, sessizce…
Emanet sandığım yıllar akar gider,
Nehir yatağında savrulan yaprak misali.
Yarınlar belirsiz, sis perdesi ardında,
Bir umut kırıntısı yeter belki de.