Yitik Sabahlar

Uykudan çalınmış bir sessizlik bu
Yüzümde solgun anılar izi
Ruhumda bir telaş, eski bir sızı
Güneşin doğuşu bir umut mudur?
Yoksa karanlığın son sözü müdür?
Yeniden başlamak mümkün müdür?
Gözlerim ufukta kaybolan gemi
Kalbimde dinmeyen bir hasret demi
Bir yol ayrımında durmuş gibiyim
Ne geçmişe dönerim ne geleceğe giderim
Bildiğim tek şey bu sabah da yalnızım
Ve yalnızlığımla yüzleşmeye mecburum.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir