Yıldız Tozu

Herkes bir evren taşır içinde.
Büyüklü küçüklü, görünen görünmeyen,
Galaksiler, gezegenler, kayan yıldızlar.
Kiminin evreni bir çiçek bahçesi,
Kiminin bir çöl fırtınası,
Kiminin de buzdan bir kırağı.
Her birimiz birer uzay yolcusuyuz,
Kendi içimizde kaybolmuşuz,
Yönümüzü şaşırmışız.
Evrenler çarpışır bazen sessizce,
Bir bakışla, bir dokunuşla,
Yeni dünyalar doğar içimizde.
Ama çoğu zaman yalnızız kendi evrenimizde,
Anlaşılmayı bekleyen birer yabancı yıldız,
Işığımızı saklarız korkudan,
Görünmekten, sevilmekten, yanmaktan.
Çünkü biliriz ki evrenler de yanar,
Ve her yanış yeni bir başlangıçtır,
Yeniden doğmak için.