Yersiz Bir Bekleyişle

Günlerdir yersiz bir bekleyişle dolanıyorum şehri
(nafile çaba bu, üstelik yabancılaşıyorum kendime)
Unutup gitmişim adresleri, sokakların adlarını
insanlara bakıyorum uzun uzun, yorgun insanlara
O eski liman sabahları düşerken içime
meyhanedeki sarhoş yine bir ağıt yakıyor
Ey kalbim, sana ağır geliyor bütün bu anlamsızlık
anlamsızlık tek ve mutlak olan bir boşluğu fısıldıyor
Martılar süzülüyor gökyüzünde grup grup
motor sesini duyuyorum, ürpertiyor beni
Ötede, denizin üstünde bir gemi beliriyor aniden
hayalin karışıyor rüzgara ve her köpük zerresine
Uzak bir düş oluyor her şey, dağılıyor
ve içim yangınlar içinde, bir söndürebilsen
unutup gitmişim bütün umutları artık
(nafile çaba bu, üstelik yalnız seni özlüyorum)


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir