YENİLGİNİN RENGİ

Yüzümde bir anının yası,
Silinmeyen bir gölge,
Gözlerimde saklı keder.

Hatırladıkça dağılır içim,
O kırık dökük zamanlar,
Yenilginin ağır yükü omuzlarımda,
Yüreğimde açan mor bir yara,
Unutulmaz bir ezgi çalınır durur,
Dudaklarımda yarım kalmış bir şarkı,
Ruhumda yankılanan bir feryat,
Karanlığın içinden süzülen bir ışık huzmesi.

Sonsuz bir boşluktayım,
Kaybolmuş bir ruhum şimdi.

Umutlarım birer birer sönerken,
Yenilgi bir zehir gibi yayılır içime,
Aynada gördüğüm suret yabancı,
Gözlerimde bin yıllık sürgünlerin yorgunluğu,
Ve ben, bu amansız döngüde bir tutsak.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir