Kader ağlarını örmüş, ben düşmüşüm içine,
Ne yapsam kurtulamam, yazılmış alnıma.
Bir sevda türküsüydüm, yarıda kalmışım,
Yüreğimde dinmeyen bir sızı, bir ah çekişim.
Bilirim, değişmez yazılan, kader bu,
Ama yine de sitemim var, feleğe, talihe.
Aşkınla yandım ben,
Köz oldum, savruldum,
Külümden filizlenemedim.
Sen Kozyatağı’nda bir gülüş,
Ben Haydarpaşa’da bir bekleyiş.
Raylar uzar, yollar ayrı düşer.
Gözlerim hep o treni arar,
Sen gelmezsin, bilirim, boşuna beklerim.
Kader bu, neylesin garip gönlüm,
Yazgıya sitemim bundandır işte.
İstanbul’a vuruldum, her köşesi sen kokar,
Boğaz bir hüzün denizi, dalgalar seni fısıldar.
Yeditepe üstünde bir hayal kurdum seninle,
Olmadı, tutunamadı sevdamız bu şehirde.
Kader ağlarını ördü, kaçamadım yazgımdan,
Yine de sitemim var, seni benden alana.
Bir umut beklerim, belki bir gün dönersin diye.
Bir yanıt yazın