Dumanı savurur kader,
Yaralı kalbimin serzenişiyle.
Kaderime küserim sonra, sancım artar.
Bak ne güzel umutlar filizlenmiş içimde,
Bir gerçek vursun da çözülsünler!
Dumanı savurur kader,
Yanık tenimin sessiz çığlığıyla.
Sancım artar,
Yüreğime kor düşer acılarım.
Ben her defasında hayal kırıklığı yaşarım.
Erken coşar heveslerim,
Gerçekler yakar hayallerimi,
Kül olurum.
Umut görünce kaçacak hayaller ararım.
Ve gözlerimi kapatırım umutsuzluk şarkısı duyduğumda.
Sanki ruhum dilime vurulmuş sanırım,
Giderken kapattığım umudun kilidi.
Yazgımın İzmariti
Bir yanıt yazın