sözler sığ yangını
tutulan aynalarda ömür
kül yutan nefesler gibi
hayale ferman çiziyor
üşüyor suret…
yalnızlığımdan zerre yok
bazı yitik sesler
vurduğu kıyılara yabancı
boşa geçen akşamlara zemin
gri dumanlı bir an
düş kırıklığında yazgı eskizleri
olmayan yoldaşların hikayesi
geçen zaman
kapanan kapılar
anlamsız bir var oluş kaygısı
büyüdükçe daralan
kaçtıkça ıssız yollar
ve yollarda
yazgı eskizleri…
boşluklarında hiçlikle yüzleşilen
veda busesi fırtınası
ikindi vakti sahipsiz bir şehir
acıyı emziren bir anne
ve gün batımı sessizliğinde
yazgı eskizleri…
bezgin bakışlarda
umutsuz bir kalp atışıdır hayatın sesi
kimsenin maskesini indirmediği
gri dumanlı bir an
ve çaresizliğe tutunan silik heves makamında
melankolik
yazgı eskizleri…
Bir yanıt yazın