Yaz Sonu Serzenişi

Saatler usulca geçerken yine,
Sanki bir sitem var bu sessizlikte,
Nereye kayboldu o eski neşe?
Günler kısaldıkça içimde bir hüzün,
Gökyüzü solgun bir maviye bürünür,
Yapraklar sararıp yere düşerken sessizce,
Bir veda şarkısı çalınır sanki derinden,
Kalbimde bir özlem büyür durmadan,
Güneşin sıcaklığı azalır içimde.
Denizler durgun, kuşlar yorgun uçar,
Eskisi gibi değil hiçbir şey artık,
Rüzgarın fısıltısı bile yabancı gelir,
Geçmişe duyulan bir hasretle yanarım,
Oysa daha dün gibiydi yazın başlangıcı.
Şimdi gri bulutlar gökyüzünü kaplar,
Hatıralar birer birer canlanır zihnimde,
Kaybolan umutlar, yarım kalan düşler,
Her biri birer iz bırakır içimde,
Belki de sonbaharın hüznüdür bu halim.
Yüreğimde bir sızı, gözlerimde yaşlar,
Güneşin batışıyla birlikte umutlar söner,
Yarın yeniden doğar mı bilmem ama,
Şimdi içimde bir boşluk, bir yalnızlık var,
Yazın bitişiyle birlikte ben de değiştim,
Belki de yeni bir başlangıcın vaktidir artık.