Kordon’da gün batımı, bir İzmir akşamı;
Bir garip Refik Halit’im şimdi;
Halit’in yoldaşıyım,
Nedensiz bir hüzün içinde.
Boyoz tezgahına yaslanmışım;
Yaslanmış da bir türkü mırıldanıyorum;
“İzmir’in sıcak taşları;
Omzuma da düşüyor, düşüyor aman, yasemin dalları;
Yüreğimden sökülür ayrılık sancıları;
Nazlı’m,
Senin yüzünden bu haller.”
“İzmir’in dar sokakları film şeridi;
Kimsesizliğim, yalnızlığım ulaşmasın kimseye;
Herkes eğlenir, gülermiş; bana ne?
Sevgili’m,
Sana sevdam ebedi!”
Kordon’da, gün batımındayım;
Bir garip Refik Halit;
Halit’in yoldaşı;
Nedensiz bir hüzün içindeyim.
Bir yanıt yazın