Yarım Kalmış Hikaye

Pencere önünde durmuş, dalgınca;
Yüzünde belirsiz bir hüzün, belli;
Saçları dağılmış, rüzgarla savruluyor;
Elleri cebinde, düşüncelere dalmış.
Gözleri uzaklara takılmış, görüyorum.
İçinde fırtınalar kopuyor;
Sessizce ağlıyor belli ki;
Kimse duymuyor, bilmiyorum.
Belki bir aşk acısı var içinde;
Belki de hayata dair bir kırgınlık;
Belki de sadece yorgunluktur;
Bilmem, anlayamam ki içini;
Ama bir şeyler var, hissediyorum;
Derin bir yalnızlık, sanki;
Yüreğini saran bir karanlık.
Geçmişin izleri silinmiyor;
Anılar bir bir canlanıyor;
Belki de pişmanlık duyuyor;
Belki de sadece özlüyor;
Ama her ne olursa olsun, biliyorum;
İçinde bir savaş var;
Ve bu savaşın galibi henüz belli değil.
Umutsuzluğa kapılmış, çaresizce;
Gözleri dolmuş, yaşlar süzülüyor;
Hayatın anlamını sorguluyor;
Belki de bir çıkış yolu arıyor;
Ama bulamıyor, görüyorum.