Yaralı Turna

Aşkın elinden içtim zehirli suyu
Düştüm bir boşluğa tutunacak dalım yok
Gönlümün baharı döndü kışa, kar suyu
Yazacak bir şiirim, çalacak bir sazım yok
Hayatın sillesi vurdu yıkıldım
Gözümde canlandı eski anılarım
Bir merhem sürdüm de geçmedi yaram
Kanayan yaralarım sanki hiç dinmedi
Umutlarım kırıldı, döndü karaya
Gökyüzünde uçan kuşlar sanki hep ağladı
Yine de beklerim, beklerim elbet
Kendime bir ayna tuttum baktım
Gördüğüm yabancı, ben değilim sandım
Eskiden deli dolu coşan ben nerde
Hayatın yükü omuzlarımda kaldı
Yüreğim yangın yeri, gözlerim dolu
Bir arınma istiyorum, bir nefes alma anı
Düşlerim yarım kaldı, yollarım uzun
Yalnızlık bestesi çalıyor içimde her anı
Bir ışık arıyorum karanlıkta
Belki bir gün dönerim aydınlığa