Yara, Demir, Yemin

Sığınıyor gölgeye
Birkaç nefeslik kahraman
Yüzünü unutmuş şehir

Demiri eritir ter
Birkaç vuruşluk öfke
Aklını karıştırır kalkan
Yüreğine düşer sancı
Gözleri bir sancak arar
Yaralarını saklar
Kahramanlık bir yüktür

Ağırlığınca suskunluk
Birkaç nefes her savaşta
Bir şehir kaç kahraman sayarsa
Mazluma edilen yemin
Ellerine çoğalan kılıçlar
Geleceği düşleyen cesaret

Vicdan ve yemin sınarken kalbi
Kanı yerde kalmaz
Gözünü budaktan sakınmaz
Yüreği yeminle bağlı
Kahramanlık bir bedel ister
Birkaç ölü her zaferde

Yüzünde bir yara gibi taşır
Birkaç damla kan her düşüşte
Bir şehir kaç kez yenilirse
İhanete edilen yemin
Ellerine çoğalan ölümler
Tarih ve yemin kuşatırken göğsü


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir