Hazır mı peki diğer benliğim?
Aynı kederi aynı anda mı soluruz?
Yoksa farklı bir göğün altında mı gizlenir?
Belki de o gülerken ben ağlıyorumdur,
O affederken ben kin kusuyorumdur.
Aynı kaderi taşıyoruzdur belki de,
Ama farklı yollardan geçiyoruzdur mecburen,
Aynı aynanın iki farklı yansımasıyızdır.
Hangi seçimimizdi bizi ayıran?
Hangi dönemeçte kaybettik ortak yolu?
Belki de hiç olmadı böyle bir ihtimal,
Paralel yollarda yürüyen iki yabancıyız.
Kim bilir, belki de bir gün,
Aynı rüyayı görürüz aynı anda,
Ve hatırlarız birbirimizi.
O zaman belki anlarız neden ayrı düştüğümüzü,
Neden farklı hayatlar yaşadığımızı,
Neden birimiz gülerken diğerimiz ağladığını,
Aynı evrende, farklı odalarda hapsolmuşuzdur belki,
Yankılanan seslerimiz birbirine ulaşamaz,
Sadece fısıltılar duyarız,
Birbirimize uzanmaya çalışırız boşlukta.
Bir yanıt yazın