Bir devir sustu, nota defterleri yandı,
Umutlar soldu, gönül yare içinde kaldı.
Hangi beste avutur ki bu ıssızlığı?
Hangi söz merhem olur ki bu derin sızıyı?
Feryatlar yükselir, boşlukta yankılanır.
Zaman acımasız, her şeyi siler atar,
Bir melodi kalır, ruha dokunur yavaşça.
Fısıltısı yeter, geçmişi hatırlatır.
Oysa hayat bir nehir, akar durmadan,
Her dem yeni bir şarkı başlar usulca.
Belki bir gün diner bu iç kanaması,
Belki bir gün doğar yeni bir umut tanesi,
Yeniden başlarız, melodinin izinde.
Bir yanıt yazın