Yankının İzinde

her kalp kendi ritmini başkasının sessizliğinde arar
kendi sustuğunda yankılanır bütün çağrılarına küstüğün evren
ses tadında toz tadında silinerek
uzatır bazı vedaları kader
al sızını çekil buradan
en kırık türküsü ömrümüzün
avutamıyor seni ne yığılmış bu pişmanlık
ne içindeki figan
saklanmış sır milyonlarca sır içinden
diz çöktüğün
çok hayaldi inanmak için bile
kendi düşüne yabancı
kendiyle kayıp
daha başlangıçta seziliyordu
akıbetindeki isyan
ömrünce dinmeyecek
kaçışlar labirentinde yankıda yitirdiğin nisan