Yankılar Çağı

Bu çağ ki sükûtu bir çığlık, sessizliği isyan;
Her nefes bir karmaşa, her bakış bir figan.
Ruhlar ki yaralı, vicdanlar ki kan revan,
Aşklar menfaat gölgesinde, sevdalar yalan.
Bir titreşim yayılır, derinden derine,
Umut mu, felaket mi, bilinmez nedene,
Yürekler pranga, zincir vurulmuş zamane.
Bir tutku ki küllenmiş, bir ateş ki sönmüş,
Gözlerdeki parıltı, çoktan yere gömülmüş.
Hayaller birer birer, umutsuzluğa bürünmüş,
Her başlangıç bir hüsran, her son bir sürgünmüş.
Bu çağın insanı, bir garip, bir yabancı,
Kendi özünden kopmuş, ruhu bir dilenci.
Arar durur bir anlam, bir sevgi, bir inancı,
Lakin bulamaz asla, bu bitmek bilmez sancı.
Kalplerde fırtına, gözlerde seller,
Bir maske takmışız, sahte gülüşler,
Yüzlerde sahte bir tebessüm.