Yankıdan İbarettik

Bir ses duyar gibi olurum ansızın
Belki de kalabalığın içinden sızan
Bir sen varsın, bir de o ses
Bana hep seni anlatır durmadan.
Kimi zaman bir şarkının nakaratında
Kimi zaman uzak bir şehrin gürültüsünde
Ben seni ararım o sesin içinde
Bir gölge gibi belirirsin, kaybolursun
Sanki bir rüya, uyanmak istemediğim
Çünkü sesin yankısı, sen oluyorsun.
Senden sonra her şey bir yankıdan ibaret
Sözler anlamsız, hisler eksik
Bir boşluk, bir de o tanıdık ses
Bir zamanlar anlam yüklediğim ne varsa
Hepsi şimdi birer yankıdan ibaret
Ve en acısı, sensizliğin yankısı hiç dinmiyor.
Belki de bu yüzden kaçıyorum herkesten
Her sesten, her kalabalıktan
Çünkü biliyorum, her biri seni hatırlatacak
Her biri o yankıyı daha da büyütecek
Ve ben, sensizliğin yankısında kaybolacağım.
Bir sen, bir de o ses
Yankıdan ibarettik.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir