Yalnızlık Makamı

Sessiz bir odada yankılanan anılar,
Gönlümde biriken, çözülmeyen düğümler.
Umutsuz bir bekleyişin sonu, yalanlar,
Aşkın acı meyvesi, dökülen gözyaşları, ölümler.
Şimdi yalnızlık bir nehir gibi akarken içimde,
Hatırlıyorum o gülüşleri, o sıcak nefesi.
Kaybolan bir rüya, bitmeyen bir çile,
Ve zamanın amansız döngüsü, ebedi hevesi.
Belki bir gün unuturum bu acıları,
Belki bir gün yeniden severim.
Ama şimdi sadece suskunluğun şarkısı,
Yüreğimde yankılanan derin bir sızı.
Aşkın zehriyle sarhoş, bir ömür boyu sürerim.