Ben bu çağın yalnızlığına adanmışım
Seslerin uğultusunda bir çığlık gibi
Kaybolmuşum.
Her nefes alışımda artar yokluğum
Bir dağ gibi yükselir içimde o derin kuyu
Aşkı ararken kendimi unutmuşum ben
Bu beton ormanda bir yaprak misali
Savrulurum durmadan bir arayış içinde
Belki de panzehir yalnızlığın kendisindedir.
Bir yanıt yazın