Denize bakarım, içimde bir boşluk,
Eskiden kalma bir melodi sanki bu,
Rüzgarla savrulan bir umutsuzluk.
Martılar çığlık çığlığa uçuşur,
Unutulmuş bir aşkın fısıltısı,
Kederim sahile vurur durulur.
Belki de zamanla diner bu sızı,
Belki de alışır ruhum yalnızlığa,
Kabullenirim denizin sonsuzluğunu,
Umutlarım gömülür derinlere,
Bulurum teselliyi dalgaların sesinde.
Kum taneleri gibi akar ömür,
Bir gün diner belki de bu hüzün,
Denizin sonsuzluğunda kaybolur.
Yalnızlığın Kıyısında
Bir yanıt yazın