Yalnızlığa Açılan Düşler

Bu bir ağıt:
cam kırıklarında
yalnızlığa açılan düşlerin ağıtı!
Bu bir çığlık:
buzdan bir kalp çığlığı!
titriyor;
gri; mat bir sis gibi yayılıyor
solgun yüzlerinde
yorgun omuzları çökmüş kayıp ruhların!
Ben de gördüm o kayıp ruhları,
ben de duydum o çığlığı,
ben de onlarla
yalnızlığa açılan
kapıdan
geçtim!
Ben de tattım cam kırıklarında yalnızlığı.
Ben de söyledim o ağıtı!
Umutlarımız küllerden aldı rengini;
paslı demir kafeslerin ardını
zorlayarak
yükseldik!
Süzüldük;
sessiz bir gölgeye sindik!.
Yaralardan
yaralarla doğan kelebekler
uçuşuyor loş ışıkta parıldayan kanatlarıyla.
Hüzün yüklü yolcular sürüklüyor
bitkin düşmüş adımlarını!
Kaçış var
yalnızlıktan kaçış!
Yalnızlığı aşacağız
yalnızlığın sonu yakın!
Düşmesin bizimle yola:
gülümsemeyi unutanların
neşesini
omuzlarında ağır bir
yük
gibi taşıyanlar!
Uzaklaşsın bizden
kendi çaresizliğinin zincirine vurulanlar!
İşte:
şu sükûnetten
doğan
karanlıkta
binlerce kırık kalp ağlıyor!
Sen de çıkar
gözlerinin perdesinden korkularını;
şu sükûnetten
doğan
karanlığa savur;
korkularını korkularımızın yanına bırak!
Kaçış var
yalnızlıktan kaçış!
Yalnızlığı aşacağız
yalnızlığın sonu yakın!
Biz gölgelerden, hatıralardan, kederden, umuttan doğduk!
Sessizliği dinliyor çocuklarımıza annelerimiz,
gözyaşı kokuyor buruşuk ellerimiz!
Acımız derin!
yara kadar derin,
kaybolan yılların anılarında saklanan
“o an”
kadar derin!
Merdivenlerimizin basamağını hayallere asarak,
pişmanlıklarımızın izlerini sürerek
yükseliyoruz
gökyüzüne doğru!
Ölenler
yalnız ölmediler;
gözyaşlarına gömüldüler.
Vaktimiz yok onların yasını tutmaya!
Kaçış var
yalnızlıktan kaçış!
Yalnızlığı aşacağız
yalnızlığın sonu yakın!
Umutsuzluk kan damlalı paslı aynalar yansıtıyor!
Yüksek binalar
korkunç bir şekilde
çöküyor!
Fısıldadı en arkada kalan,
çaresizce!
Bu ses!
Bu sesin acısı,
bu acı
unutulmuş anıların yüzüne perde
vuran,
onları oldukları yerde
durduran
acı!
Fısılda ki yaşayalım
fısılda!
Umut arıyoruz sesinde!
Kayboluyoruz,
kayboluyor!..
Sisli sokakların karanlık köşesinde
gözyaşları gökyüzünü aydınlatan yıldızlar parlıyor!
Kaçış var
yalnızlıktan kaçış!
Yalnızlığı aşacağız
yalnızlığın sonu yakın!
Toprak soğuk
gök soğuk.
Haykır yalnızlığa direnenlerin türküsünü,
Hay-kır
Haykıralım!