Babaannemden kalma bir sandık vardı
Sedef kakmalı, ağır mı ağır.
Her açışımda sanki zaman dururdu
Anılar fısıldardı.
Bütün çocukluğum saklı içinde,
Fotoğraflar, mektuplar, kurutulmuş çiçekler,
Bir de eski bir mendil dururdu.
O mendil ki ilk aşkın nişanesi,
Saklanmış bir sır gibi.
Şimdi ben de saklıyorum o sandığı
Çocuklarıma miras.
Belki onlar da bir gün
Açar, hatırlar
Ve anlar.
Yadigâr Sandığı
Bir yanıt yazın