Nasıl anlatsam içimde kopan fırtınayı;
Her şey yabancı, her şey yavan.
Bir girdabın içindeyim, çaresizim gayrı;
Kendime bile uzaktan.
Olmuyor, bu duvarları aşamıyorum içimden,
Kurtulmak bilmem neresinden.
Geçmişin yükü çökmüş omzuma derinden;
Gelecek, bir kara orman.
Ben kimim, nereye aitim, bilmem;
Aynalar sırrımı saklar.
Yüzümde maskeler, sahtedir her dem;
Yüreğimde derin bir sızı var.
Yabancılaştım kendime, yurduma…
Bir yanıt yazın