Yabancılaşma Çemberi

Sessizlik büyüyor içimde durmadan
Bir aynanın karanlık yüzüyüm sanki
Yansımam kaybolmuş, ben bile yabancı
Yüzümdeki çizgiler derinleşiyor
Her biri bir hikaye anlatır gibi
Ama kimse dinlemiyor artık
Çünkü kimse anlamıyor beni
Her geçen gün biraz daha uzaklaşıyorum
Kalabalıkların arasında kayboluyorum
Sesler uğultuya dönüşüyor içimde
Bir girdabın ortasında dönüyorum
Çıkış yolu arıyorum nafile
Yabancı bir dilde konuşuyorum sanki
Kimse anlamıyor dilimi
Aşk da bir yabancı artık bana
Dokunuşlar anlamsız, bakışlar boş
Bir zamanlar anlam ifade eden her şey
Şimdi sadece birer hatıra
Geçmişin hayaletleri dolaşıyor içimde
Gelecek ise karanlık bir bilinmezlik
Yapayalnızım bu yabancılaşma çemberinde
Kaybolmuş bir ruh gibiyim
Kendimi arıyorum
Ama bulamıyorum
Belki de hiç var olmadım
Sadece bir yanılsama.