Şimdi anlıyorum, her yüz bir maskeymiş
Sokaklarda kaybolan yalnız siluetler
Bir zamanlar tanıdık gelen her ses
Şimdi yankısı boş bir odanın içinde
Kalabalıklar artıyor, samimiyet azalıyor
Herkes bir hikaye, kimse dinlemiyor
Göz göze gelmekten korkar olduk
Belki de birbirimize yabancılaştık
Bu şehir, beton yığını bir mezarlık
Her köşe başında bir unutulmuş anı
Bedenler yan yana, ruhlar ayrı dünyada
Bir yabancı gibi bakıyorum kendime
Artık kim olduğumu ben de bilmiyorum.
Yabancılaşma Anı
Bir yanıt yazın