Şehirde yapayalnızım;
Sesim kayıp, sözüm kayıp.
Kendime yabancı oldum;
Yüzüm kayıp, özüm kayıp.
Her köşe tanıdık, her yüz yabancı,
Bir telaş bir koşturmaca,
Kimse kimseye bakmaz,
Kalabalıklar içinde bir yalnızlık,
Herkes kendi dünyasında,
Yüzler maskeler ardında.
Yapay ışıklar altında,
Gerçeği arar gözlerim,
Ne bulur bilmem.
Aşklar sanal, sevgiler sahte,
Duygular ekrana hapsolmuş,
Kalpler yorgun, ruhlar hasta.
Bir zamanlar komşu bildiklerim,
Şimdi birer silüet,
Yabancılaşan bir şehirde,
Kaybolan insanlık.
Suskun çığlıklarım yankılanır boşlukta,
Anlamını yitiren bir çağda.
Yabancılaşan Yankılar
Bir yanıt yazın