Vicdan Terazisi

Yalanın gölgesi düştü yüzüme,
Doğruluğun fısıltısı kayıp.
Utancım sarmışken her hücremi,
Kalbimde bir inilti, derin bir sızı.
Dürüstlükten ödünç aldım bir zaman,
Şimdi kefareti ödeme vakti.
Aynada gördüğüm yabancı,
Vicdan azabıyla yoğrulmuş bir heykel.
Hafiflesin diye ruhumun yükü,
Gerçeği haykırmak isterim herkese.
Ama dilim lal olmuş, suskun bir bekçi,
Yalanın zincirleri vurulmuş dudaklarıma.
Doğruluğun ışığına hasretim,
Karanlıkta yolumu arayan bir gezgin.
Kendi içimde kaybolmuş, çaresiz bir ben.