Uzaklaşan İhtimal

Gülüşünü izlemek vardı,
yabancı kalabalıkların gürültüsünde
kayboluşunu…
Gülüşünü izlemek…
Yüksekten, umutsuz bakışların anlamsız
tesellisine sığınmayıp seni anlamak…
Biraz dokunaklı, biraz telaşlı…
vardı…
Gülüşünün hayattaki karşılığı derindi…
Seninle çay içmek, tanımadık yüzlerin,
hikayesi belirsiz kahvesinde…
Sessizce susup, gözlerinde
geleceği aramak belirsiz bir anda…
vardı…
Sonsuzca uzayan anlamsız sözlerle kalbini açmak,
yüzünde
Çocuksu bir sevinci yaşamak vardı…
Vardı’lı geçmiş zamanları düşünüyorum
şimdi…
Sözlerimiz kifayetsiz…İlgilenen yok,
o kahvedeki çayı…
ve yoldaki veda, kader mahkumlarının
unutulmuş bir özlemidir artık…