Gitmek ne kadar kolaydı öyle,
Ardında bir yığın soru bırakarak.
Sanki hiç yaşanmamış gibi,
Silinip gitmek mümkün müydü gerçekten?
Bir ada gibiydim ben,
Uzak, yalnız ve terk edilmiş.
Rüzgarlar fısıldardı sadece adını,
Dalgalar getirse de,
Hiçbir yelken yanaşmadı kıyıma.
Bir yadigardı sadece içimde,
Solgun bir fotoğraf gibi,
Anısı silinmeyen,
Ama asla geri gelmeyen.
Unutulmuş Veda
Bir yanıt yazın