Yatağı kurumuş bir ırmak gibiyim bu sabah,
Güneşin ilk ışıkları vurmuyor artık yüzüme.
Toprak çatlamış, susuzluk kemiriyor içimi,
Kuşlar bile uğramaz olmuş bu ıssız diyara.
Hatıralar birer birer gömülüyor kumların altına,
Unutulmuş bir şarkının yankısı sadece.
Dün coşkun akan sular nerde, oynaşan balıklar?
Şimdi sadece sessizlik, ölüm sessizliği.
Rüzgar fısıldıyor geçmişin masallarını,
Ama dinleyen yok, anlayan yok bu acıyı.
Yosun tutmuş taşlar, yalnızlığımın şahidi,
Gözyaşlarım karışıyor toprağa, yeşermiyor.
Umutlarım birer birer kuruyor dallarımda,
Hayallerim suya düşmüş resimler gibi dağılıyor.
Ben, bu unutulmuş ırmak, terk edilmiş ve kimsesiz,
Akacak bir denizim yok artık, varacağım bir liman.
Yüreğimde biriken tortular, geçmişin izleri,
Silinmiyor, gitmiyor, hep benimle kalacak.
Güneş batarken bir kızıllık vuruyor yüzüme,
Belki bir umut ışığı, belki de son vedam.
Yarın yeniden doğacak güneş, başka ırmaklara,
Ben burada kalacağım, unutulmuş bir efsane.
Çakıllar arasında yankılanan bir fısıltı sadece,
“Bir zamanlar burada bir ırmak akardı.”
Ve toprak suskun, taşlar sessiz, rüzgar umursamaz,
Hayat devam ediyor, ben ise yok olmuşum.
Belki bir yağmur yağar bir gün, yeniden canlanırım,
Belki bir umut filizi yeşerir bu kurak topraklarda.
Ama şimdilik sadece bekliyorum, sabırla, umutla,
Unutulmuş bir ırmağın kaderiyle yüzleşerek.
Köklerim derinde, toprağa sımsıkı bağlı,
Pes etmiyorum, direniyorum, hayata tutunuyorum.
Çünkü biliyorum, bir gün yeniden akacağım,
Denizlere ulaşacağım, hayat vereceğim topraklara.
Ve o zaman unutulmuş bir ırmak olmayacağım,
Yeniden doğmuş bir efsane olarak anılacağım.
Toprak beni hatırlayacak, taşlar beni fısıldayacak,
Rüzgar benim şarkımı söyleyecek, kuşlar benim için uçacak.
Ve ben, o gün yeniden doğacağım, daha güçlü, daha umutlu,
Unutulmuş bir ırmak olmaktan kurtulacağım.
Gözlerimden akan yaşlar, toprağı sulayacak,
Kalbimin derinliklerinden fışkıran sular, yeniden hayat verecek.
Ve bu unutulmuş ırmak, bir gün mutlaka yeniden akacak,
Hayata yeniden bağlanacak, umutla geleceğe yürüyecek.
Bu benim kaderim, bu benim umudum, bu benim inancım,
Unutulmuş bir ırmağın yeniden doğuşu.
Bir yanıt yazın