Unutulmuş Bahçeler

Bu şehir ne zamandır böyle
Yüksek duvarlar, gri bir telaş
Kimse gülmüyor, kuşlar da suskun
Eski bir şarkı çalıyor radyoda
Bir anı gibi, kayıp bir düş
Ah, neresinden baksam yabancı gene.
Dönerim yavaşça, girerim bir parka
Bankta iki ihtiyar adam
Sessizlik iki ihtiyar adam
Bir sigara yakarım kendime
Bir sigara daha yakarım kendime
-Söyleyin be! ne zamandır böyle bu park
-Hatıraların değil, umudun üstünde.
Belki yarın yeşerecek
Bir fidan çıkacak bir başka düşen yaprağın yerine.
İnsan bazen özlemez mi kaybolup giden bahçeleri.