Teselli Durağı

Bir gün ansızın yoldan çevirsem seni,
Şaşkın bakışlarınla tanısan beni:
Ki, şehir çoktan yutmuştur yalnızlığını.
Otobüs uğultuları yükselmede.
Gök gri bir örtü,
Yüzler yorgun, telaşlı.
Bir gün ansızın yoldan çevirsem seni…
Hayallerim kırık dökük kalmış içimde,
Yarım kalmış sözler boğazımda düğüm.
Beton binalar arasında kaybolmuş umutlar,
Neon ışıkları gözlerimde bir yangın gibi,
Dolaşıp durmuş geçmişle gelecek arasında.
Dinlerim seni bir bankta,
Sessizce ağlarım içten.
Yara bandı gibi bir teselli,
Ver elini Kadıköy demişiz,
Vapur kalkar ağır ağır,
Hava puslu,
Deniz yağmur ve is kokulu.
Sahilden uzaklaşırım sessizce,
Unuturum belki biraz…