Suskun Suret

Bir sis perdesi çöktü gençliğimin yurduna
Ne zaman aynalara baksam bir gölge görüyorum
Terk et hatıraların oylumsuz boşluğunu da
Yeter bunca pişmanlık, bunca hüzün diyorum
Her şey yabancı içimde ne kahkaha ne tebessüm
Hayattan bıkkınlığım çağlar kadar derin
Öylesine silinmiş, öyle kaybolmuşum ki ben
Bu ne keskin yalnızlık bu ne sitem diyorum
Bana seslendiğini bir an sezebilsem
Ellerimde kırgınlık, dalgın gözlerimde elem
Aşarak umutları bir gün kendime dönebilsem
Benliğimi aynalara vurup dirilsem diyorum


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir