Aynalar yalan söyler, derlerdi bir zaman
Şimdi hakikatin ta kendisi oldular
Gözlerimdeki ışıltı, o kırık camlarda mı kaldı
Yüzümdeki çizgiler, ruhumun haritası mıydı
Yoksa sadece zamanın acımasız fırçası mı
Düşler, birer yanılsama, öyle öğretilmişti
Şimdi tek gerçeklikleri onlar oldu
Kaçışlarımın sığınağı, umutlarımın kaynağı
Yarınlara dair tek inancım, o uçsuz bucaksız alem
Gerçek sandığım dünya, ne kadar da yabancı
Kendime yabancılaştım, aynalarda kayboldum
Düşlerimde yeniden doğdum, yepyeni bir ben
Bu suret yangınında, küllerimden yükseliyorum
Belki de aradığım, ne ayna ne de düş
Sadece kendim olabilme cesareti
Suret Yangınları
Bir yanıt yazın