Söz Uçuşu

Okumak gibiydi bilmek,
okumak gibi duruyordu hayat
satırların anlattığı, kelimelerin sesiydi,
bir yol evet ama aslolan
yolun sonu olmasaydı…
‘bir kitabı açmakla başlıyordu her şey’
ve anlamak için
en az iki defa okumak gerekiyordu
bir yazarın ömrü,
bir okurun düşüydü.
her kitap yeni bir dünya,
her dünya yeni bir başlangıçtı.
kelimeler dans ederken,
anlamlar derinleşiyordu.
okumak, hayata dokunmaktı.