Sonsuzluk Bir Vaatti

Unutulmuş bir düş müydü?
Yüzün silindi hafızamdan
Hatırlayamıyorum artık seni.
Bir zamanlar her şeydin,
Şimdi bir hiçsin içimde.
Yıldızlar bile söndü sanki
Geceler daha karanlık artık sensiz.
Sonsuzluk bir vaatti,
Yalan mıydı, gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Belki de biz yalandık.
Belki de hiç var olmadık.
Sadece bir hayaldik
Geçip giden bir rüya.
Şimdi yabancı gibiyiz,
Yollarımız ayrıldı çoktan.
Yüzünü hatırlamasam da
Bir sızı kaldı içimde.
Geçmeyen bir pişmanlık.
Sonsuzluk boş bir kelimeydi,
İkimiz de kandık bu söze.
Şimdi yalnızız ayrı ayrı,
Keşkelerle dolu bir hayat.
Unutulmuş bir yemin.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir