SIZ BULUT

[Özgün Başlık]

ŞİİR GÖVDESİ

I

Bırak kendini göğe,
yüksel sessizce
süzül bulut.

II

Rüzgar seni çağırır,
özgürce savrulursun.
Güneş bir dokunuş,
yağmurda bir öpücük.
Uçsuz gökyüzünde
bir başınasın.

III

Aşağıda şehirler uzanır,
hayatlar akıp gider.
Sen tepeden bakarsın,
her şey küçücük görünür.
Aşklar, ayrılıklar, sevinçler
hepsi birer nokta sanki.
Ve sen hepsinin üstündesin.

IV

Kim bilir nereye,
hangi diyara gidersin.
Belki bir dağın zirvesine,
belki bir denizin üstüne.

V

Yolculuk nereye,
kim bilir?
Bir yolun var,
ve birde özgürlük,
bırak kendini rüzgara.