Gözlerimiz sağolsun bizim,
Bir hayal kurdular,
Uzakta, soluk bir iz;
Bulanık bir mutluluk:
Serap!
Çöl ortasında beliren,
Yanıldıkça daha çok istediğimiz.
Günler geçti, iz kalmadı,
Yüzümüz sağolsun,
Hala bekliyoruz belki gelir diye;
Giden geri gelmez dediler,
Yalan söylediler.
Seraplar gerçek olurmuş bazen,
Ama sadece rüyalarda.
Ah o rüyalar!
Ne tatlı aldanışlar.
Belki de haklılar,
Gerçek sandıklarımız,
Birer seraptı aslında.
Bir yanıt yazın