Sessiz Yeminler

Solgun şafaklar tanığıdır içimin
Yüzümde yansıyan eski bir yemin
Kendime tuttuğum, sakladığım derin
Belki de hiç verilmemiş bir haber
Sessizce beklenen bir ihtimal.
Yarım kalmış sevdaların izi yüzümde
Aşkın en saf, en kırılgan haliyle
Gecenin koynunda saklı kalan umut
Yarınlara dair bir fısıltı sanki
Kalbin en derininde biriken özlem
Uzaklarda kaybolan bir şarkının sesi
Yüreğimde yankılanan bir yalnızlık.
Bir gölge gibi takip eder beni
Unutulmuş bir düş, silik bir anı
Gecenin karanlığında parlayan bir yıldız
Kaybolan bir umut ışığı sanki
Bir daha asla geri dönmeyecek.
Belki de böyledir hayat
Acısıyla, tatlısıyla bir bütün
Bir yalan gibi parlayan hayaller
Yitirilmiş anlamlar yumağı.
Sessiz çığlıklar yankılanır içimde
Zamansız bir ayrılık, acı bir veda
Kaybolan bir umut, yitirilen bir hayat
Yarım kalmış bir hikaye sanki
Sessiz yeminler tutulmamış sözler
Yüreğimde kanayan bir yara gibi.