Yaz: defter yırtık, kalem eski
Gözlerin ararsın ‘yok’ der sesi
– Gökyüzüne yükselen duman nerede?
Ne umutlar yeşerir, ne sevinçler büyür
Yüreğin bir kuş gibi çırpınır ölür
– Kanatlanan duaların nerede?
Her sabah bir kayıp, her akşam hüzün
Hani ya tebessümün, neş’en, yüzün?
– Gülüşlerin, kahkahaların nerede?
Gönlün kırgın, ruhun yorgun düşer
Boş odalar sessizce seni izler
– Umut dolu fısıltıların nerede?
Savaş mı yaşadın, yangın mı gördün?
Acımasız kaderle hesap mı verdin?
– Sığınacak limanların nerede?
İnancın yaralı, vicdanın pranga
Konuşacak gücün yok, susarsın kanga
– Kelimelerin, kelimelerin nerede?
Özlem mi bu, çaresizlik mi?
Sessiz Yakarışlar
Bir yanıt yazın