Şehrin Hüznü Yüzüme Vurur

Yabancı kaldım kendime,
Bu şehir böyle kar etti.
İçimdeki sessizliğe.
Yüzümde maskeler taşırım,
Her gülüş bir yalanı saklar.
Aynada kendimi ararım,
Gözlerimden düşen yaşlar.
Bu beton yığını içinde,
Kaybolur tüm umutlarım.
Kalbim bir garip yolcu.
Sokaklar kalabalık, ben yalnızım,
Herkes bir telaş içinde.
Ruhum bir kuş gibi çırpınır.
Geceler uzun, sabahlar geç gelir.
Hatıralar birer birer canlanır.
Sözlerim düğümlenir boğazımda,
Kimse anlamaz derdimi.
Bu şehir benim mezarım oldu.
Gözlerimden akan yaşlar şahidimdir.
Yüreğimde bir yangın var.