Sancıyan Suret

Biliyorum, bir çağ yangınından geçtik biz,
Küllerimiz savruldu ayrı iklimlere.
Ne mümkün bir araya gelmek, birleşmek yeniden?
Her birimiz ayrı birer yurtsuz gezgin olduk böylece.
Uyandım, eski bir şarkı çalıyor radyoda,
Seninle dinlediğimiz, hani o hüzünlü melodi.
Hatırladım sonra, devrim düşlerimiz vardı,
Yarım kalmış, sönmüş birer umut şimdi.
Biliyorum, her şey değişti artık.
Şimdi bir yabancı gibi izliyorum gökyüzünü,
Bulutlar bile tanıdık değil, her şey farklı.
Bir zamanlar omuz omuza yürüdüğümüz sokaklar,
Şimdi birer labirent, kayboluyorum sensiz.
Alışırım sanmıştım bu yeni dünyaya,
Sensizliğin acı bir tebessümü yüzümde.
Belki bir gün unuturum, belki alışırım,
Ama içimdeki o sancıyan suret hiç gitmeyecek.