Paslı Demirler

Gemiler gelir, gemiler gider,
Yükler boşalır, umutlar yüklenir.
Paslı demirler şahit bu telaşa,
Sonsuz denizlere açılan kapıya.
Dalgalar fısıldar eski hikayeler,
Her veda yeni bir başlangıçtır.
Gözler ufukta, bekler durur,
Yabancı yüzler, tanıdık hayaller.
Martılar çığlık çığlığa döner durur,
Yolcular iner, bavullar taşınır.
Limanın kalbi atar durmadan,
Yeniden, yeni bir güne başlar.
Bekleyiş sürer.
Eski bir sandık, unutulmuş mektuplar,
Denizin tuzlu kokusu sinmiş anılar.
Her gemi bir ayrılık getirir.
Güneş batarken kızıl bir perde iner,
Limanın üstüne hüzünlü bir sessizlik çöker.
Yolunu kaybeden bir tekne aranır,
Fenerler yanar, umutlar yeşerir.
Sıcak bir çay, yalnız bir bekleyiş,
Liman yine de ayakta kalır.
Ve döner durur.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir