raflarda unutulmuş bir oyuncak ayı
çocukluğumun
sessiz tanığı
sökülmüş dikişlerinde
kayıp masumiyetin
soluk izleri
hatırlar mısın bilmem
dizlerim kan içinde
koştuğum o günü
hani ayının pamuktan
yüzünü sarmıştım
gözyaşlarımla
uzun zamandır bakmıyorum
oyuncak ayıya
korkuyorum çünkü
anlatacak çok şeyi var
sakladığım acılardan
cevap alamayacağımı bilsem bile
yaklaşıp sorarım her gece
yeniden çocuk olabilir miyim
kollarında diye
Oyuncak Ayı
Bir yanıt yazın