eller çamur rengi
yarına düşen gölgelerde yas
kalp kırık aynalar gibi
hükümsüz akıyor zaman
yoruluyor hayat…
senin sesinden haber yok
kirli beyaz bir düş
ve duvar diplerinde
miras lekesi…
bazı yorgun adımlar
bastığı topraklara yabancı
yalan sancılı bekleyişlere mahkum
kirli beyaz bir düş
küflü hatıralarda miras lekesi
önünden nehir geçen kurak evin çığlığı
kayıp zaman
bozulan saatler
anlamsız bir ömür yarışı
kaçtıkça büyüyen
sustukça ağırlaşan dertler
ve dertlerde
miras lekesi…
avlularında güneşsiz solunan
öğle vakti feryadı figan
ikindi vakti sessiz bir şehir
acı biriktiren bir çaresiz
ve taş kokan boş odalarda
miras lekesi…
yılgın umutlarda
nefsi müdafaadır bir bakışın sessizliği
kimsenin gerçeği görmek istemediği
kirli beyaz bir düş
ve kabuğuna çekilen kırık eylül akşamında
ürkek
miras lekesi…
susmadan bağıran acı
yalan değil hayal değil hiç değil
sahte bir teselliye sığınan
duru bir gözyaşı bile değil
taşlaşan yürekle ağlamak
ve yüreklerde
miras lekesi…
çatlağına umut
kırığına fısıltılar
boşluğuna suskun bir hayat türküsü
ve kirli beyaz bir düş içre yazılan
kederli şiirlerde
miras lekesi…
Bir yanıt yazın