Gün batımı, silik bir umut gibi süzülürken içime,
Yabancı bir şarkı çalınır, uzak bir sahilden.
Ruhum, yaprak misali savrulur anılarda,
Kaybolan bir aşkın izleri belirir yanaklarımda.
Bir veda busesi kondurur rüzgar dudaklarıma,
Sensizliğin soğuk nefesi üşütür beni derinden.
Yalan bir gülümseme takınırım aynada,
Acı bir itiraf gizlenir gözlerimin ardında.
Kuşkulu bir vedanın sancısıdır bu içimde,
Belki de hiç başlamamış bir aşkın yasını tutarım.
Ne kaldı geriye, kırık dökük bir hayalden başka?
Sessiz bir çığlık yükselir, boğulur karanlıkta.
Yarın, yeni bir gün doğar mı bilmem,
Ama sensizliğin ağırlığı çöker omuzlarıma.
Umutsuz bir bekleyişle geçer ömrüm,
Dönmeyeceğini bilsem de, seni beklerim hala.
Bir yanıt yazın